Amper 30 dagen stonden we op de hoogste plaats… voldoende om in een bewogen kampioenschap met als grootste concurrenten de buren uit Zwevezele en outsider WS Lauwe de oppergaai te bemachtigen. De titelmatch tegen Adinkerke, nota bene de hekkensluiter die volgend seizoen een sabbatjaar inlast, was op voorhand een meer dan haalbare kaart. Uiteraard weet je in voetbal nooit…
Onder een meer dan ruime publieke belangsteling een verschroeiende start zvan KVC. Na amper 8 minuten zaten we al op rozen dankzij een prima actie van Jordan Desmet en een owngoal. Minuut 36 terug prijs, allrounder Jitser De Deyne schoof de bal links van de bezoekende goalie in doel. Op slag van rust nogmaals een owngoal dankzij bezoeker Blieck.
De tweede helft terug hetzelfde spelbeeld. Eenrichtingsvoetbal tegen een eerder zwakke tegenstander, Wingene heer en meester met talrijke kansen. Jammer genoeg werd de score niet verder uitgediept. De afscheidnemende Nick Azou, uiteindelijk goed voor 7 jaar loondienst bij KVC, werd beloond met een applausvervanging. Ook Gilles Pottie, volgend seizoen uitkomend voor SK Berlare, kreeg ook nog ruim 30 speelminuten.
Na afloop van de wedstrijd een heuse kampioenenviering op het veld die een uitgebreid vervolg kreeg in de Tuimelaar die voor 1 keer omgedoopt was tot een ware danstempel.
Daags na DE wedstrijd nam onze redactie uitgebreid de tijd om wat reacties te sprokkelen…
Captain James Lahousse:
Na een seizoen met vallen en opstaan zetten we alsnog de kers op de taart. Uiteindelijk konden we, met de meer dan talrijk opgekomen supporters, geen mooiere manier hebben om op ons eigen veld kampioen te spelen. Na de match een topfeest, het bestuur had weeral hun beste beentje voorgezet. Een prachtige organisatie, podium, heel wat dj’s… De Dafalgan deze morgen bracht wat beterschap…
Vorig seizoen was lang, door de eindrondes hadden we amper 1 maand rust. Dit seizoen was wederom zwaar, telkens achtervolgen en af en toe lieten we de kansen liggen. Drie lange trainingen per week, waar er steevast op gehamerd werd op organisatie, en onze super spelersgroep die nauw aan elkaar hangt hebben uiteindelijk de vruchten af geworpen.
Vertrekker Laurens Vandenheede:
Maandag had ik een mindere dag ;-) maar ik ben uiterst tevreden met de titel. De spelersgroep hing dit seizoen heel goed aan elkaar, wellicht de sleutel van ons succes. Onze matchen waren soms niet de mooiste, maar vertrekken vanuit een goede organisatie is het stokpaardje van onze topcoach Para. De wedstrijd op Westkapelle was de match van het jaar, tegen Adinkerke was de match al aan de rust gespeeld. Jammer genoeg hebben we de 2e helft de score niet kunnen opdrijven. Als speler is het mijn eerste titel, met een goed gevoel verlaat ik KVC.
Bestuurslid en lid van de commerciële cel Xavier Deschilder:
De sterkte van KVC is dat, net als de ploeg, iedereen van ons bestuur en vrijwilligers achter elkaar staat. Dit seizoen was er een constante in de ploeg, er stond een telkens een blok. Na nieuwjaar hadden we eventjes een dipje maar in net die cruciale matchen tegen bv. Zwevezele, Boezinge en Westkapelle stonden we er.
Ik draag de titel op aan Lamy. Philip was mijn partner in crime, beste vriend en lid van de commerciële cel. Lamy, ik weet dat je ergens daar boven trots op ons bent!
Teammanager en GC David Velghe:
Onze titel is een bekroning van niet enkel dit seizoen, maar van jarenlang hard werken. Onze club leeft, de promotie was hetgeen we nodig hadden. De basis is gelegd, uiteindelijk waren we 1e provinciale aan het ontgroeien. Dit jaar ben ik als teammanager bijgetreden bij het team van Para. Door de grote kern vielen er af en toe wat spelers uit de boot. Maar net die spelers hebben het verschil gemaakt, de verdienste van Para en de rest van de trainersgroep.
Komende zaterdag om 17u30 neemt onze eerste ploeg het in en tegen KRC Waregem op voor de finale van de Beker van West-Vlaanderen. Supporters op post!
#RedactieKVC
#WeDidIt
Reacties