Het hoeven niet altijd spelers te zijn van onze eerste ploeg… vorig weekend was onze redactie op bezoek bij ,wellicht, onze supporter numero uno, Gabriël Velghe. De immer goedlachse man, altijd paraat voor een grap en een grol, zien we steevast terug op iedere wedstrijd. Tijd dus om deze ‘aartsengel’ beter te leren kennen.
Ook op de gevel van zijn woning hangt er een engel. In de gezellige woonkamer werden we hartelijk ontvangen met verse koffie en wat zoetigheden. Echtgenote Roos komt er snel bijzitten, wellicht om haar man wat in te tomen, en dat was nodig! Eens gestart met het interview was onze grootste supporter niet te houden!
Dag Gabriël, stel jezelf even kort voor…
In het jaar 67 heb ik mijn echtgenote leren kennen. Het was toen de tijd van bals en TD’s, toen ging de jeugd enkel op zondagavond uit rond 19u. Heel soms kon je op zondagnamiddag een filmpje meepikken. In ’72 zijn we dan gehuwd. We hebben 3 kinderen, Annelore, Robin en David die secretaris en teammanager A-kern is bij KVC Wingene.
Op mijn 16e heb ik me ooit gewaagd aan een voetbalcarrière, echter zonder resultaat. Mijn hoogtepunt was een 7-2 verloren match op Koolskamp waar ik scoorde. Nadien ben ik beginnen met lopen en dat beviel me beter. Nu ben ik een fervente wandelaar, een drietal dagen per week 20 km.
Voor mij lijkt het dat iedere match van KVC jullie zondagse uitstap is?
Gabriël: Via David ben ik enkele keren gaan kijken naar Wingene. Als voormalig Zwevezelenaar ben ik uiteindelijk verknocht geraakt aan Wingene. Zelf ga ik altijd op in de wedstrijd. Af en toe geeft trainer Para of Captain James me de raad om voor mijn gezondheid wat rustiger te zijn langs de zijlijn. Maar het is dikwijls sterker dan mezelf. Na de match komen ze dan af, ‘kent wel gehoord wi’!
Roos: Enkele jaren terug, tijdens de Florentientjes-actie van KVC, werd Gabriël opeens heel ziek. Toevallig kwam er een brandweerman de lekkere koekjes ophalen en heeft hij in overleg met de dokter mijn man met eigen vervoer naar het ziekenhuis gebracht. We zijn deze man daar voor eeuwig dankbaar voor en hebben nog steeds contact met hem. Resultaat was een klein hartinfarct en werden er 2 stents geplaatst. Maar tijdens het voetbal vergeet hij wel eens wat hij heeft voorgehad en windt hij zich toch weer op.
Gabriël: Ik draag de ganse ploeg in mijn hart, ook de trainersstaf. Voor kapitein James Lahousse heb ik een speciaal boontje. Als vanaf minuut 1 klikte het met hem. Voor de grap noemt hij me dikwijls voorzitter of president. Met Jitser Dedeyne en Arnou Desmedt, die al een tijdje afscheid genomen hebben bij Wingene, hebben we nog steeds een goed contact. We zijn destijds dikwijls blijven plakken in de kantine met hen. Jordan Desmedt is ook een speler met een gouden hart waar we een goed gevoel bij hadden.
Toeval of niet, afgelopen week was het de week van de vrijwilliger, hoe zijn jullie bij KVC verzeild geraakt?
Gabriël: Toen de vorige hygiëneverantwoordelijke stopte werd ons vrijblijvend gevraagd om dit over te nemen. Concreet komt het er op neer dat we iedere maandagmorgen de nieuwe en oude kleedkamers poetsen.
Roos: Wanneer we beiden op pensioen gingen had ik me voorgenomen om wat vrijwilligerswerk te doen. Ondertussen doe ik mee aan de beurtrol wat betreft het wassen van de kledij van de eerste ploeg. Ik kan een beetje naaien en kan het niet laten om alles piekfijn terug af te leveren en af en toe een retouchke te doen.
Gabriël: Onze rol binnen KVC is beperkt. Zonder vrijwilligers is er geen verenigingsleven meer. Grootste voorbeeld bij ons is Eric en Noëlla die hun hele weekend opofferen voor het voetbal, chapeau!
Ondertussen draai je al een tijdje mee bij KVC, wat is je mooiste en mindere moment?
Het mooiste moment was de titelviering in 1e provinciale, zonder meer.
Jammer genoeg hebben we binnen KVC al afscheid moeten nemen van veel mensen. Rita, die onlangs overleden is, is net als mij op dezelfde dag geboren. Onze verjaardag hebben we jarenlang samen gevierd. Meestal gingen we voor een dag op 2 er op uit. De laatste jaren was dit een dag, het laatste jaar enkele uren.
Na ruim een uur en 15 minuten ronden we het interview af. Wat u hierboven kon lezen is maar een kleine impressie van het gesprek. Nog een uur later keren we uiteindelijk huiswaarts, eens Gabriël begint is er geen houden meer aan ,met een warm en aangenaam gevoel.
#BedanktGabriël
#aartsengel
#ForzaKVC
Reacties