Afgelopen maandag was Nico te gast in onze kantine om zijn contract voor volgend seizoen te ondertekenen. Na Bart Berquin en Glenn Ameloot is hij ondertussen de derde speler die overkomt van het dit jaar fel geteisterde Adinkerke. De redactie van KVC was er natuurlijk als de kippen bij om de bijna 32-jarige ervaren middenvelder, tewerkgesteld als ambulancier woonachtig te Diksmuide, te onderwerpen aan een kort interview.
Dag Nico, schets eens je loopbaan als voetballer.
Als jonge speler ben ik gestart bij Diksmuide. Snel kon ik naar KV Oostende waar ik uiteindelijk 10 jaar gespeeld heb. Ook mijn 2 broers speelden destijds bij Oostende. Voor mijn ouders een hele opgave om ons telkens weer naar trainingen en wedstrijden te brengen. Als 20-jarige zat ik in de A-kern, KVO zat toen in 2e klasse, onder leiding van trainer Gilbert Bodart. Daarna heb ik 4 jaar in Diksmuide gespeeld en 7 jaar in Coxyde. Dit seizoen zat ik bij de promovendus in 4e klasse Adinkerke.
2 seizoenen terug speelde je kampioen met Coxyde in 3e, geen spijt dat je de overstap niet hebt gemaakt naar 2e Nat?
Het kampioenenjaar was voor mij een minder seizoen. Voor nieuwjaar viel ik uit met een hielspoorblessure. In de 2e competitiehelft scheurde ik mijn enkelbanden. Uiteindelijk heb ik toch een aantal wedstrijden kunnen spelen.
De sportieve staf had zijn twijfels over mijn hielspoorblessure, zelf was het voor mijn moeilijk om topvoetbal te combineren met mijn job. Uiteindelijk zijn we als beste vrienden uit elkaar gegaan.
Dit jaar Adinkerke, een seizoen om snel te vergeten?
Eigenlijk wel. De eerste 2 maanden was ik niet echt gelukkig en moest ik me serieus aanpassen qua accommodatie, de trainingsintensiteit en een discussie met de trainer. Het probleem met de T1 en mezelf werd op een volwassen en professionele manier opgelost maar toen kwamen de geruchten van de financiële problemen… Na nieuwjaar werden ik en 4 andere spelers ontboden bij het hoofdbestuur. Tijdens ons onderhoud bleek dat we niet meer gingen worden opgesteld. Een aantal andere medespelers waren solidair en hebben Adinkerke de rug toegekeerd. Ook trainer Birgen Baes heeft, door deze sportieve perikelen, de handdoek in de ring gegooid. Om in conditie te blijven train ik ondertussen al enkele weken mee met Coxyde.
Volgend seizoen KVC, kijk je er al naar uit?
Zeer zeker. De voorbije jaren werd ik telkens gecontacteerd door trainer Paravizinni. Vorig seizoen had ik jammer genoeg al heel snel mijn woord gegeven aan Adinkerke. Met mijn toekomstige T1 heb ik het geluk gehad om 1 jaar samen te spelen bij Coxyde. Para is een trainer met een verhaal en de nodige sportieve ambitie. Om te tekenen bij Wingene heb ik nooit getwijfeld. Ik ben blij te kunnen instappen in het ambitieuze project van de club en ik ben er van overtuigd dat we volgend seizoen hoge toppen zullen scheren!
Bedankt Nico voor de vlotte babbel. Blij dat je er volgend seizoen bij bent, veel succes!
#RedactieKVC
Reacties